Publikacje

Warszawa 2008, str. 106.

Starzenie się generacji powojennego wyżu demograficznego przekładać się będzie nie tylko na sferę ubezpieczeń społecznych, czy szerzej – zabezpieczenia społecznego (choć również wciąż niedoceniane pozostają kwestie zapewnienia w przyszłości opieki zdrowotnej i usług opiekuńczo-pielęgnacyjnych). Proces ten będzie bowiem oddziaływać w zasadzie na każdą sferę życia, od mieszkalnictwa i usług rynkowych, do transportu publicznego czy funkcjonowania Internetu.
Celem prezentowanego w niniejszym tomie badania było określenie, jak do starości przygotowuje się powojenny wyż demograficzny i na ile jego przedstawiciele skłonni są do modyfikowania własnych planów życiowych pod wpływem zewnętrznych bodźców. Od przyszłych zachowań tej podzbiorowości, jej wyborów odnośnie do momentu przejścia na emeryturę, dbałości o zdrowie, umiejętności podtrzymywania nieformalnych więzi czy skłonności do oszczędzania, zależeć będzie stabilność ekonomiczna, społeczna i polityczna naszego kraju w nadchodzących trzech dekadach. W tej właśnie zbiorowości – stanowiącej 10,5 mln. Polaków, co odpowiada 27,6% ogółu ludności naszego kraju – postanowiliśmy przyjrzeć się kilku zagadnieniom, mającym według nas kluczowe znaczenie z punktu widzenia możliwości przygotowania się na starość indywidualną i zbiorową oraz oddziaływania na przygotowanie jednostkowe. Do owych newralgicznych obszarów tematycznych zaliczyliśmy: styl życia, stan zdrowia, rehabilitację, aktywność zawodową, opiekę nad osobami starszymi.
(ze Wstępu)